lee kararı ne demek?

Lee Kararı "Bağımsızlık Kararı" olarak da bilinen 2 Temmuz 1776'da İkinci Kıtasal Kongre tarafından kabul edilen ve Amerika'daki On Üç Koloni'nin Britanya İmparatorluğu'ndan ayrılmış "özgür ve bağımsız Devletler" olduğuna karar veren resmi iddiaydı. 2 Temmuz 1776'da Pennsylvania Evening Post'ta ve ertesi gün Pennsylvania Gazette'te yayınlanan metin, 2 gün sonra 4 Temmuz 1776'da Bağımsızlık Bildirgesi olarak resmen ilan eden belgedir.

1774’te İngiltere’den Amerika’ya gelmiş olan siyasal kuramcı ve yazar Thomas Paine, Ocak 1776’da Sağduyu adlı 50 sayfalık bir broşür yayımladı. Üç ay içinde broşürden 100.000 adet satıldı. Paine, soydan geçen krallık anlayışına saldırıyor ve bir tek dürüst adamın bile toplum için “gelmiş geçmiş tüm taçlı zorbalardan” daha değerli olduğunu belirtiyordu. Ona göre seçenekler, ya zorba bir krala ve yıpranmış hükümete sürekli boyun eğmek ya da kendine kendisine yeterli ve bağımsız bir cumhuriyet olarak mutlu yaşamaktı. Tüm kolonilerde dağıtılan Sağduyu, ayrılma isteğinin somutlaşmasında yardımcı oldu.

Geriye, resmi bir açıklama yapmak için her koloniden onay alınması işi kalmıştı. İkinci Kıtasal Kongre toplandıktan tam bir yıl sonra, 10 Mayıs 1776’da, ayrılmak için çağrıda bulunan bir karar kabul edildi. Sadece resmi bir açıklamaya gerek kalmıştı. 7 Temmuz’da, Virginialı Richard Henry Lee, “Birleşik Kolonilerin, özgür ve bağımsız devletler olduklarını ve olma hakları bulunduğunu” ilan eden bir karar taslağı sundu. Bunun hemen ardından, resmi bir bildiri hazırlamak için, Virginialı Thomas Jefferson’un başkanlığında beş kişilik bir komite görevlendirildi.

Büyük ölçüde Jefferson’un yapıtı olan ve 4 Temmuz 1776’da kabul edilen Bağımsızlık Bildirisi yeni bir ulusun doğumunu açıklamakla kalmıyor, tüm dünyada etkin bir güç oluşturacak olan bir insan özgürlüğü felsefesini de yaratıyordu. Bildiri, Fransız ve İngiliz Aydınlanması’na ilişkin siyasal felsefeye dayanmakla birlikte, özellikle bir yapıtın etkisi göze çarpmaktadır: John Locke’nin Hükümete İlişkin İkinci İncelemesi. Locke, İngilizlerin geleneksel haklarına ilişkin kavramları ele alıp onları insanların doğal hakları olarak evrenselleştirmiştir. Bildiri’nin iyi bilinen giriş bölümü, Locke’nin hükümete ilişkin toplumsal-sözleşme kuramını yansıtmaktadır.

Karar, Kongre'ye öneriyi sunan Virginialı Richard Henry Lee'nin adını aldı. Lee'nin tam kararı, 7 Haziran 1776'da Kongre tarafından kabul edilen üç bölümden oluşuyordu. Bağımsızlık meselesinin yanı sıra, Amerikan dış ilişkilerinin devamı için bir planın oluşturulmasını ve devletlerin dikkate alması için bir konfederasyon planının hazırlanmasını önerdi. Kongre, bu üç bölümün her birini ayrı ayrı ele almaya karar verdi.

Bazı kaynaklar Lee'nin Virginia Sözleşmesi'nin talimatlarındaki dili neredeyse kelimesi kelimesine kullandığını gösteriyor. 10 Haziran'da Kongre, kararın geçmesi durumunda bağımsızlık bildirgesi taslağı hazırlamak için bir komite oluşturmaya karar verdi. 11 Haziran'da John Adams, Thomas Jefferson, Benjamin Franklin, Roger Sherman ve Robert R. Livingston bunu başarmak için Beşli Komite olarak atandılar.¹²³